Dəfələrlə düşmən hücumuna məruz qalmış əhahi döyüş vərdişləri qazanmışdı və döyüşkən idi. — 何度も敵の攻撃にさらされた住民たちは､ 戦いに慣れ､ 好戦的であった。
Nə qədər dağıntılara məruz qalsa da, xanlığın ərazisində ipək ticarəti tənəzzülə uğramamış. — どれほどの破壊をこうむろうとも､ ハーン政権の領土における生糸の交易は衰
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
məruz — sif. <ər.> 1. Bir şeyə düçar olan, ona qarşı müqavimət edə bilməyən, bir şeyə qarşı qoruyucusu olmayan. Təhqirlərə məruz. Hücuma məruz. Xəstəliyə məruz. 2. Əsasən «qalmaq», bəzən də «olmaq» feillərilə – tutulmaq, düçar olmaq, uğramaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəla — is. <ər.> 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, . . dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır. C. M.. . . Kiçik bir xata böyük bəlalar törədər. M. İ.. // Məc. mənada. <İrakli:>… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərər — is. <ər.> Ziyan. Bunun xeyri var ki, zərəri yoxdur; Gülməli insanlar həyatda çoxdur. S. V.. Zərər çəkmək – zərər etmək, maddi itki vermək, zərərə məruz qalmaq. <Kosaoğlu:> Allah ömrünü uzun eləsin, Qurban qağa, sən olan yerdə adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düçar — sif. <fars.> Mübtəla, tutulmuş. Naçaram, mən naçaram; Yaman dərdə düçaram. (Bayatı). Düçar etmək – üz üzə gətirmək, rastlaşdırmaq, məruz qoymaq, uğratmaq. <Hacı Qara:> Amma bu zəmanədək <qanınızı> tökən olmayıb, indi sizi əcəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giriftar — sif. <fars.> Tutulmuş, düçar, mübtəla. <Pişik siçana dedi:> Çəngəlimə indi giriftarsan; Ta ki edirsən belə rəftar sən. S. Ə. Ş.. Giriftar etmək – düçar etmək, məruz qoymaq, mübtəla etmək. Gər səhhətə qadir olsa bimar; Dərdə özün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ata — is. 1. Övladı olan kişi; dədə. Doğma ata. Ögey ata. Bu uşaq lap atasına oxşayır. – Ata olmayan, ata qədrini bilməz. (Ata. sözü). 2. məc. Bir nəzəriyyənin, məsələnin və s. nin banisi; rəhbər, yolgöstərən. M. F. Axundzadə Azərbaycan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axarlı — sif. 1. xüs. Hərəkət zamanı havanın müqavimətinə daha az məruz qalmaq üçün müvafiq bir formada düzəldilmiş (avtomobil, təyyarə haqqında). Təyyarənin qanadı hava üçün xüsusilə axarlı z. qayrılmışdı. 2. Bir tərəfdən axar yeri olan, durğun olmayan.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ayaqaltı — is. 1. Ayaq altına salınan, yaxud ayaq silmək üçün qapının ağzında, girəcəyində salınan xalça, balaca palaz, həsir, əsgi və s. // Dar, uzun xalça. Ayaqaltı salınmış pilləkən. 2. Daim tapdalanan, daim hamının basıb keçdiyi yer. Həyət lap ayaqaltı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
böhtan — is. <ər.> Birini ləkələmək üçün nahaqdan ona pis bir şey isnad etmə; iftira, şər. Həqqa ki, deyil bu nüktə böhtan; İsbatinə vardır əldə bürhan. M.. <Heydər bəy:> Naçalnik, tamam danışdığı sözlər böhtandır. M. F. A.. Uryadnik bir iki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədbəxt — sif. <fars. bəd və ər. bəxt> Talesiz, bəxtsiz, taleyi pis, uğursuz. Bədbəxt adam. Bədbəxt hadisə. – <Qətibə:> Ailəmizə üz verən böyük və bədbəxt faciəni sizə bildirməyə məcbur oldum. M. S. O.. // İs. mənasında. Gərçi bu bədbəxt özü… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
